Leven in verWONDERing
  • Home
  • NOMADE
    • De nomade
    • Het Plan
    • De reden
    • Eigen ritme
    • Horizontaal Evolueren
    • Na het plan
  • Foto's
    • Winter 2020
    • Hippie Summer Portugal
    • Winter 2019
    • Oost Europa (juli - september 2018)
    • Zweden (juni -juli 2018)
    • India (febr - april 2018)
    • Nepal (maart 2018)
    • Way back Home (novmber - december 2017)
    • Portugal (juni - november 2017)
    • Galicië (oktober 2017)
    • Spanje (april - juni 2017)
    • Frankrijk (feb-april 2017)
    • België (februari 2017)
    • Black & White
    • Panorama
  • Yoga
  • Contact
De hersenspinsels van deze yoga nomade
Twee jaar terug zei ze na jaren als Mechelse yogadocente haar gekende leven vaarwel, om samen met haar fris geadopteerde bordercollie in de drie meter hoge Mercedes bus te gaan wonen. 
​Benieuwd naar hoe het leven loopt wanneer er geen plannen zijn. 



Foto

 (
Schrijfsels
Sensory overload (april 2021)
Stilte Challenge (september 2020)
​Bad Yogi met conge (juli 2020)

#beentheredonethat (maart 2020)

Not all those who wander are lost (februari 2020)
Over zwarte schaapjes in je oksel (november 2019)

Status 2020
Nomade-af / ​Mojo Yoga teacher ON

Foto's
Mini winter roadtrip 2020
  Summer pictures Portugal 2019


Freedomfighter in search of Stability

10/11/2017

11 Comments

 
Eens terug in mijn kleine blauwgestreepte huisje,  valt er een vermoeidheid als een deken over me. Mocht het geen 36 graden zijn, zou ik het kunnen wijten aan de vallende herfst.  Het enige dat momenteel valt, zijn mijn lopende zweetdruppeltjes en waterige snottebellen. Gekke combi, dat wel.  Mijn goedgevulde sociale dagen in België hebben een spoor van emotiebrokjes nagelaten; herinneringskruimels van babbelfragmenten in Mechelen, Brussel en Gent, vol verbondenheidsmagie, afgesloten met de warmste afscheidscheidsknuffels.  Best intens te noemen. Kort en krachtig.  Een dubbel shot espresso bezoekje met extra cafeïne aan België.
 
Naast een onuitputtelijke aaneenschakeling van heerlijke momenten, heeft het me weer wat stappen verder geholpen in mijn zoektocht naar een manier van leven die het dichtst bij mijn natuur – en geluk- aansluit.
Afstand nemen is vaak een actief-passieve manier om dingen duidelijker te zien, om de mist te laten opklaren die als een dagdagelijkse sluier voor onze ogen hangt. Zo’n sluier viel in januari, toen ik België voor de eerste keer met mijn nieuw verworven huis uitreed. Een sluier van drukte die wij als normaal zijn gaan beschouwen. In de plaats kwam heel langzaam mijn onproductieve zelve naar boven, zwemmend in een zee van me-time, omringd door de mooiste natuur.
Afstand van Portugal, 8 maanden later, liet me echter duidelijk voelen dat het hebben van onmiddellijk en close contact met je vrienden en netwerk  voor een groot deel bijdraagt aan je geluksgevoel.  Iets dat we vaak vanzelfsprekend nemen en misschien net daardoor niet genoeg naar waarde schatten?
 
En nu zit ik terug by myself in Portugal, nog nagenietend van de sociale roes, nadenkend over al deze indrukken, zoekend naar mijn persoonlijke gelukspuzzel. Het antwoord zal ergens midden in liggen. Niet in een quasi solo nomadenbestaan, niet in een overdruk overvol en (over?)sociaal Belgisch leven.
Maar waarin dan wel?
Even niet weten hoe ik deze persoonlijke gelukspuzzel best oplos,  brengt onrust in deze probleemoplossende steenbokmind.  Gelukkig heb ik ondertussen al geleerd dat zelf rust opzoeken een pak beter is dan als een door een wesp gestoken chihuahua impulsief in actie te schieten, alle kanten uit, zonder richting.   
 
Het vraagt best moed om even te stoppen. Om vanaf een afstand te kijken naar de ontwikkelingen in je leven en zien hoe je je daar bij voelt.  Om dan eventueel je pad bij te sturen.   Een weg te vinden tussen de extremen van eenvoud/rust/mezelf en de productieve sociale wereld, om het maar even zwart wit te stellen.

Twee extreme werelden.
Finding balance in extremes.
Het blijft me achtervolgen.
 
Go Pro Extreme Calmness
Na extreem overdrukke dagen in ons Belgische regenlandje beland ik zo in extreem kalme dagen in het warme Portugal.  Extreem. Kalm.  Mocht Extreme Calmness een sport zijn, zit ik sowiso op hoog gevorderd niveau, vooral in de categorie tussen studenten en gepensioneerden. Voor een standaard ambitieuze dertiger in België zouden zo’n dagen dodelijk kunnen zijn. Really! 
 
Doet me eraan denken.
Het is altijd fijn om berichtjes te krijgen van het thuisfront dat ze jaloers zijn op mijn avontuurlijke leventje. Mijn ego wil daar maar al te graag in meegaan, maar dat laat ik lekker niet gebeuren.  Ter verduidelijking; hier de avontuurlijkheidsgraad highlights van vandaag;
Het durven afdingen op de laatste en ietwat overrijpe mango in het marktkraam van Tomar.
Natuurlijk een pak spannender dan gewoon een mango in de delhaize kopen terwijl je gedachten al bij de wortels zijn. Alles is relatief :-)
 
Zover mijn dagelijks avontuurgehalte. Wat niet wegneemt dat mijn leven best spannend kan zijn; rijden op smalle bergweggetjes, alleen in het donker zijn en om Mila met opgetrokken lip op piepkleine hondjes zien afgaan.  Wat dat eerste betreft, leent de omgeving zich er perfect toe om me er quasi dagelijks in te oefenen.  Het “Keep Breathing”  prentje op mijn imense dashboard heeft vele stressmomentjes verzachting gebracht.  Voor iemand die al zoveel uren, misschien wel dàgen in haar leven volgepraat heeft over ademen, vergeet ik het op zo’n momenten nog nét iets te vaak. 
 
First the WHY, than the HOW and WHAT
Maaaaaar…. het gaat niet zozeer om wàt je doet of de manier waaròp, maar de waaròm. Je kan doen wat ik doe om gehoor te geven aan de lokroep van vrijheid en avontuur, maar dat kan je evengoed doen door te gaan parapenten, dagje werk te skippen of in Delhaize te onderhandelen over de prijs van de laatste ietwat overrijpe mango.
Right?!

Conclusie van de Extreme Calmness Days
Van de mango’s opnieuw naar mijn innerlijke dialoog na enkele dagen by myself in Extreme Calmness, op de gratis camping in Tomar.  Mijn calmness-time wordt bekroont door een mooie eindconclusie. Eentje die niemand zal verbazen overigens. Behalve mezelf dan….
 
Freedomfighter in search of stability
Conclusies.
Dit sociale wezen heeft voelt zich duidelijk beter wanneer ze onmiddellijk en close contact heeft met vrienden. 
Deze freedomfighter beseft dat ze zich beter voelt met een tikkeltje méér zekerheid dan dewelke ze de laatste maanden heeft doorgebracht. 
Dit besef is –raar maar waar- pas beginnen binnensijpelen na het busincident bij mijn vertrek uit Portugal enkele weken terug en aangevuld door rijkelijk omringd te zijn door fantastische vrienden de weken erna.  
 
Eens het besef binnenkwam als een fluo groen monster met roze manen en bijgevolg niet te negeren, was het plotsklaps kabang duidelijk.  Onvermijdelijk werd dit besef gevolgd door een superbelangrijke beslissing (zijn ze dat niet allemaal?); 
Ik ga mijn levensformat nog maar eens aanpassen en er een roadtrip richting België van maken. En wel op zo’n ongepast trage manier zodat ik zéker genoeg tijd heb de puzzel te maken hoe mijn nomadenbestaan verder te zetten in mijn oorspronkelijke habitiat.  Een nomadenbestaan mét stabiliteit én sociaal leven, welteverstaan.
I want it all, remember? :D
 
En ineens, daar tussen de gepensioneerde mobilhomers, yorkshires en half vervallen mango’s voelde ik me anders.  Zo anders dat het onmogelijk enkel kan komen door de gratis koude douche of de vele koffies.  Het was een kleine verschuiving in mijn radarwerk. Dat extreem ingewikkelde, grotendeels onwillekeurige systeempje, onderdanig aan oneindig veel factoren, waarvan mijn hormonen en hersenstofjes een groot deel uitmaken.
Het labeltje ‘roadtrip mét einddatum’  was het startschot van … ja, van wat eigenlijk? :-)
Van opnieuw en intens genieten van geuren, kleuren en –vooral-  vrijheid. Plots ben ik me heel bewust hoe zalig het is om nul keer per dag ergens op tijd te moeten zijn.  Plots heb ik opnieuw zin om te verkennen en te ontdekken.  I am flowing again! Mijn vuur is opnieuw in gang.  Ik heb er zin in!!!
 
I am a woMAN with a plan.
Back to Belgium.
Maar eerst  het ruige Galicia gaan verkennen!
En dan nog met mijn vers verworven side kick, maar later meer daarover.
Once I’m flowing, there are no limits :-)
 
Keep the fire burning!!

PS: kan jouw vuur ook wel een oppeppertje gebruiken?  Check dit MojoFlow artikeltje.
 
PS: ondertussen is dit plan al stevig onderuit gehaald door enkele ontmoetingen en ervaringen….
je kan het wispelturig noemen, al gaat mijn voorkeur eerder naar ‘openstaan voor wat zich aandient en kansen grijpen als je ze ziet’.
If it feels good, it IS good.
…. to be continued… 


Foto
11 Comments
Manon
10/11/2017 10:34:24 am

Go freedom fighter Go!!!

Reply
Carmen
10/11/2017 07:57:02 pm

Zoals altijd heerlijk herkenbaar :-)

In Noord-Spanje is er een route naar Santiago de Compestella die vlak langs de kust loopt en ongeloofelijk mooi is. Niets belet je om een deel te doen in de tegenovergestelde richting ;) Er is een busverbinding tussen de dorpen en stadjes die ook langs de kust loopt. Je kan dus altijd een bus terug nemen naar waar jouw bus geparkeerd staat.

Dikke knuffel!

Reply
Freia
10/11/2017 09:38:22 pm

Het vergt heel veel moed om te stoppen en kijken. Meeste mensen doen dat nooit en blijven naarstig roeien in hun bootje vol met vragen...maar anyway: ik vind afbieden op een mango aan een marktkraam eigenlijk best wel avontuurlijk. Je weet toch nooit van tevoren of het lukt en hoeveel geld je overhoudt. Best onvoorspelbaar! 😉😘. Wat ik zelf ondervind: hoe bewuster je leeft , in het moment , er zijn, hoe meer alle antwoorden spontaan op je pad komen en alles zich ontvouwt.Misschien kan je dat op die hyper langzame dagen toepassen. Wanneer het me lukt, ben ik vaak verbaasd, versteld soms. Echter in de drukte van alledag zit ik veel te snel weer in mijn hoofd en dan ontvouwt er zich.....bijzonder weinig 😂. Wherever the road leads you!

Reply
Leentje
10/21/2017 01:43:00 pm

Ha. Goed om te lezen dzt het rustpunt, in dit geval Tomar, zijn vruchten heeft afgeworpen. Soms moet je, als het even niet weet, gewoon even niets doen 😉. Xxx

Reply
Matthijs
10/21/2017 01:43:19 pm

das ook mijn droom, kunnen reizen en toch al je vrienden dichtbij hebben! :) ..

Reply
Ruben
10/21/2017 01:43:44 pm

Come what may!

Reply
Luc
10/21/2017 01:44:04 pm

Wat een mooi lyrisch proza Angelique. 😊
Stuur maar 10° C naar hier. 😉 Fijne reis verder, ik volg je in gedachten.

Reply
Patricia
10/21/2017 01:44:21 pm

If it feels good, it is good... Love that thought Angelique!

Reply
Rien
10/21/2017 01:44:38 pm

:D nice crib

Reply
Phil
10/21/2017 01:45:06 pm

Oh! see you now!! finish new car and we go next time! bye!

Reply
Annie M
10/21/2017 01:45:21 pm

Geniet er maar van! Anders dan anders!!!!!

Reply



Leave a Reply.

    Author

    Angelique.
    ​
    Romantische filosoof.
    Filosofische romanticus.

    Individualist op zoek naar verbondenheid.

    En meer...

    ​

    Archieven

    April 2021
    Januari 2021
    Juli 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Home
  • NOMADE
    • De nomade
    • Het Plan
    • De reden
    • Eigen ritme
    • Horizontaal Evolueren
    • Na het plan
  • Foto's
    • Winter 2020
    • Hippie Summer Portugal
    • Winter 2019
    • Oost Europa (juli - september 2018)
    • Zweden (juni -juli 2018)
    • India (febr - april 2018)
    • Nepal (maart 2018)
    • Way back Home (novmber - december 2017)
    • Portugal (juni - november 2017)
    • Galicië (oktober 2017)
    • Spanje (april - juni 2017)
    • Frankrijk (feb-april 2017)
    • België (februari 2017)
    • Black & White
    • Panorama
  • Yoga
  • Contact