Mentale weerstand tegen Sadhu-Neptunus

Passeert er een volwassen man in oranje kleden met een grote drietand. Mijn oordelende kritische brein kan niet anders denken dan “Why?” Waarom wilt een volwassen man er permanent als carnaval-Neptunus bijlopen? Mijn geest voelt ontzettend veel weerstand bij zoiets. Ik probeer mijn oordeel als sneeuw voor de zon te laten verdwijnen door mezelf er aan te herinneren dat niet alles rationeel te verklaren valt.  Maar toch… Dat stemmetje…. “Why?”
 
Ik denk dat we inmiddels ver genoeg in onze evolutie als ManKind (what’s in a name?) gekomen zijn om te beseffen dat het inderdaad niet enkel de ratio is die heerst in onze drukke levens.
Denk maar aan het daverende succes van The Downward Facing Dog in de yogawereld. De kritische geest ziet hoogstwaarschijnlijk het nut, noch het voordeel er van in om tussen een bende zwetende andere volwassenen ondersteboven te gaan staan en dit dan een Neerwaarts Kijkende Hond te noemen.  En je er goed bij te voelen. Crazy!
Te gek voor woorden of niet, voor velen IS het wel zo.

Westerse wetenschappelijke benadering vs Oosterse ervaringsgerichte benadering.
 
‘Wij’ willen vaak dingen eerst wetenschappelijk onderzocht zien voor we ze als waarheid aannemen, terwijl men in het Oosten veel vaker vertrekt vanuit de Ervaring. Voélt het voor jou goed? Dan ís het goed. Nice!

Hoe vaak nemen wij iets aan omdat één of andere specialist het met een uitgestreken gezicht verkondigt als waarheid? Hang een plaatje aan je voordeur en je bent een specialist, coach of euhm yogadocent. Hoe jammer is het dat we te vaak vergeten dat wij de ALLER enige persoon zijn van deze hele f**cking planeet die voelen wat goed of niet goed voelt.  Voelt die verdomde childpose* niet goed voor jouw knieën? Dan IS ze ook niet goed, ongeacht wat de lenige guru vooraan in de zaal zit te verkondigen J  Krijg je ’s ochtends geen hap door je keel, en al zeker geen volkoren havermout met speltmelk, lijn-, chiazaad?  Laat je dan please niet slecht voelen omdat Goed Gevoel voorschrijft dat dit het ideale ontbijt is voor iedereen die goed voor zichzelf wil zorgen. Fuck that shit!

Laten we vooral terug leren luisteren naar misschien wel de beste raadgever die we ooit gaan tegenkomen: onszelf.
Niet makkelijk, omdat ‘onszelf’ door het vele herhalen inmiddels redelijk geconditioneerd is om zijn stem niet (te luid) te laten horen.  En toch…. Leg alle goedbedoelde –en ongevraagde- adviezen even het zwijgen op, zodat je je eigen stem beter hoort.

Des te stiller het wordt, des te meer je kan horen.
 AMEN.

PS: en wij maar denken dat we vér geëvolueerd zijn van de middeleeuwse mens die zomaar alles wat de Kerk verkondigde, aannam.... :-)
 
 
 
* Childpose: yogahouding,  in de vele yogaboekjes die het medialandschap rijk zijn, gecategoriseerd als ideale rusthouding.